در دانشگاه هاي آلمان كرسي شيعه شناسي تاسيس مي شود

در دانشگاه هاي آلمان كرسي شيعه شناسي تاسيس مي شود

 فضاي نا مناسب اين روز ها و جنگ ها نرم عليه شيعه گسترش علم شيعه شناسي در دنيا را به يك ضرورت مبدل كرده است. بنا بر اين با توجه به  نبود كرسي‌هاي شيعه‌شناسي در كشور آلمان و منطقه آلمان‌زبان ضرروت تاسيس آن در دانشگاهاي اين كشور احساس مي شد. بر اين اساس پس از پيگيرهاي چند ساله و انجام مذاكرات طولاني با دو دانشگاه فرانكفورت و مونستر و با حمايت ها و تلاش هاي سفارت ايران در برلين  بستر لازم جهت تأسيس كرسي مطالعات شيعي با محوريت شيعه دردانشگاه مونستر و نيز كرسي حافظ در دانشگاه فرانكفورت فراهم گرديد.

بر اساس توافقات به عمل آمده ميان دو طرف در چارچوب قرارداد منعقده سه ساله ، در گام نخست، دانشگاه مونستراقدام به ايجاد يك كرسي موقت براي يك استاد مدعو ايراني جهت تعليم و معرفي فرهنگ و تمدن شيعي و ايراني خواهد نمود.

هزينه سالانه اين كرسي 80 هزار يورو در سال برآورد شده است .

اين كرسي از آغاز ژانويه سال 2015 تا پايان سال 2017 به فعاليت خود ادامه خواهد داد و پس از آن، امكان تمديد قرارداد براي مدت دو سال با توافق طرفين وجود دارد.

لازم به ذكر است اين كرسي، نخستين كرسي است كه به طور رسمي، موظف به معرفي فرهنگ شيعي مي باشد. به زعم صاحب‌نظران، اين موضوع، واقعه‌اي بسيار مهم در تاريخ تبادلات فرهنگ ايراني ـ شيعي با منطقه آلماني‌زبان به حساب مي‌آيد.

صرف‌نظر از اولين تبادلات علمي ميان اروپا و اسلام كه به روزگار تصرف بخش‌هايي از امپراطوري روم شرقي بازمي‌گردد، نخستين بار در اواخر قرن 18 ميلادي، اولين كرسي شرق‌شناسي در پاريس تأسيس شد. انجمن شرق‌شناسي آلمان نيز در ميانه قرن 19 و در سال 1845 ميلادي تأسيس شد. در تمام اين روزگاران، دو نكته در معرفي اسلام در اروپا قابل مشاهده است؛ نخست معرفي اسلام توسط نمايندگان تمدن اروپايي و دوم معرفي اسلام توسط برادران اهل سنت. يعني از يك سو خود اروپاييان به طور غيرعلمي و سپس در دانشگاه‌ها به طور آكادميك به معرفي درك خويش از اسلام پرداختند و از سوي ديگر، اروپا از زمان عمر بن خطاب تا فروپاشي امپراطوري عثماني، هميشه با اسلام سني مواجه بوده؛ با آن جنگيده، از آن شكست خورده، بر آن پيروز شده و به هر حال تصويري از اسلام در خلال اين جنگ‌ها به دست آورده است.
نبود هيچگونه جايگاه و يا كرسي رسمي شيعه‌شناسي در اروپا، بيانگر اين مطلب است كه شيعيان در معرفي انديشه خويش، سالياني طولاني است كه هيچ امكان و فضايي ندارند و شايد كمترين شناخت از شيعه در اين جامعه وجود داشته باشد، بنابراين راه‌اندازي اين كرسي مطالعات شيعي با محوريت ايران به عنوان اولين گام، از اهميت فراواني برخوردار است كه زمينه‌ساز گام‌هاي بعدي براي معرفي صحيح شيعه در جامعه آلماني‌زبان است.

در سال‌هاي گذشته، برخي كشورهاي مختلف اسلامي ، در تأسيس كرسي‌هاي اسلامي در دانشگاه‌هاي منطقه آلماني‌زبان بسيار كوشيده و در نقاط مختلف، چنين موقعيت‌هايي را ايجاد كرده‌اند. همچنين دولت آلمان از سال 2007 به طور غيررسمي و از سال 2010 رسماً به تأسيس كرسي‌هاي الهيات اسلامي در پنج شهر آلمان اقدام كرده است. در حال حاضر در اين مؤسسات در مجموع حدود يك هزار دانشجو در مقاطع مختلف مشغول تحصيل و حدود 70 استاد، دانشجوي فوق دكتري و دكتري در حال كار هستند. از اين ميان البته تنها دو يا سه نفر شيعه هستند كه در يكي دو مورد، اين انتساب بيشتر نوعي سنت خانوادگي و نه دغدغه يا تعلق فكري است.

 پس از درك ضرورت و فوريت تأسيس كرسي‌هاي مطالعات شيعي، اقدامات لازم براي انجام  مذاكراتي طولاني با دو دانشگاه فرانكفورت و مونستر آغاز گرديد. پس از گذشت يك سال، اين مذاكرات با دانشگاه فرانكفورت به نتيجه رسيد و در گام نخست، اين دانشگاه اقدام به ايجاد يك كرسي موقت براي يك استاد مدعو براي تعليم و معرفي فرهنگ و تمدن شيعي و ايراني تحت عنوان كرسي حافظ، كرد.

براي احراز اين كرسي، چهارده نفر از اساتيد داوطلب از كشورهاي مختلف اقدام كردند كه پس از بررسي‌هاي لازم، كميته انتخاب، به يك مجموعه پنج نفري از افراد حايز صلاحيت رسيد و پس از يك مصاحبه حضوري، پروفسور رضا پورجوادي را براي احراز اين كرسي انتخاب كرد.

پورجوادي در ايران، كانادا و آلمان تحصيل كرده صاحب دو تأليف در انتشارات بريل و بيش از 30 مقاله در مجلات معتبر بين‌المللي است. تخصص پورجوادي، كلام، فلسفه و عرفان شيعه در دوره صفويه، است.